Tijdens deze rondleiding zien we de getuigenissen uit het verleden van de scheepvaart met platboten, van watermolens en dreigende overstromingen. Vroeger kende de binnenstad van Leuven 2 tot 3 maal per eeuw een grote overstroming. In 1891 was een derde van de stad binnen de vesten overstroomd. In de vloedgolf van 1906 verdronken er 6 mensen. Een 20-tal watermolens in de binnenstad leverden energie voor malen, vollen, schroten van mout. Het opstuwen van water voor molens kwam echter in conflict met platboten die hun goederen losten in de haven op de Vismarkt.
Tijdens de industriële revolutie nam het kanaal de scheepvaart over. Stoom-, elektrische- of brandstofmotoren vervingen de watermolens. De Dijle werd een open riool, overwelvingen maakten hun intrede. Bovenop de ondergrondse loop werden wegen en zelfs fabrieken aangelegd.
Vandaag zien we een evolutie naar modern integraal waterbeheer. De rivier krijgt terug open ruimte met groene oevers, en is een geliefde omgeving voor bewoning en parken. Het waterniveau in de stad wordt beheerd door bovenstroomse maatregelen.